Wincenty Witos
Urodził się w 1874 roku w Wierzchosławicach. W okresie zaborów pełnił rolę jednego z twórców polskiego ruchu ludowego. Wraz z końcem I wojny światowej stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej, tymczasowego organu polskiej administracji na Śląsku Cieszyńskim.
W 1919 roku został posłem Sejmu Ustawodawczego, będąc jednym z najważniejszych parlamentarzystów. Tymczasem polskie klęski na froncie w 1920 roku oraz zbliżający się w kierunku Warszawy bolszewicy sprawiły, że pojawiła się potrzeba zmobilizowania polskich chłopów ażeby wstąpili do Wojska Polskiego. W tym celu powołano Rząd Obrony Narodowej, na czele którego stanął Wincenty Witos. Swoim wezwaniem do obrony Ojczyzny sprawił, że polska wieś masowo ruszyła do obrony Warszawy.
Po wojnie polsko-bolszewickiej Witos jeszcze dwukrotnie pełnił funkcję premiera. Po zamachu stanu Piłsudskiego znalazł się w opozycji i był prześladowany z racji na swoją działalność antyrządową. Podczas II wojny światowej odmówił Niemcom, którzy zaproponowali mu kolaborację i utworzenie proniemieckiego rządu. Zmarł w 1945 roku w Krakowie.